Una buena introducción a Méjico

¡Buenas tardes amigos! 

Tot zover het Spaans. Hierbij mijn eerste blog vanuit Midden-Amerika, vanuit Mexico. Zoals je wellicht op Facebook hebt voorbij zien komen, is het weer heel lekker hier en maak ik aardig wat leuke dingen mee! Ik zal even een inzicht geven in de eerste week.. 

Vorige week woensdag had ik mijn vlucht naar Frankfurt en daar een overstap naar Cancún.´s Morgens om 06.00 uur ging ik al door de douane. Mam, pap, Joost waren er natuurlijk, en nog een gek persoon genaamd Gijs die er ook was "ter compensatie omdat ik er niet bij kon zijn op je feestje!" je bent echt gek jij! Het afscheid was minder moeilijk, omdat ik dit al eens had gedaan met Istanbul en nu minder zenuwachtig was en er eigenlijk wel zin in had. De overstap in Frankfurt was 70 minuten, maar natuurlijk was de vlucht met 40 minuten vertraagd. Toen ik dus aankwam, heb ik zó hard gerend, niét normaal, mensen omver geduwd alles!! Ik moest natuurlijk ook weer langs een paspoort controle, en daar rustig en beleefd blijven, want anders ben je weer verdacht, maar uiteindelijk kwam ik aan bij de gate die bijna zou sluiten, en de stewardessen vroegen me ook gelijk of ik 'Mrs. Lisa Nussy??´ was.. Ja das bin ich!! Vielen vielen dank!! OMG. gehaald, pfff, ik zat in het vliegtuig!

De reis naar Cancún was verder okee en vanaf de luchthaven daar heb ik gelijk een bus gepakt naar Playa Del Carmen, waar ik een hostel had geboekt voor de eerste drie nachten op advies van mam, omdat Cancún een grote kermis is (soort Lloret de Mar, en dat hoorde ik ook van andere reizigers, overpriced en super loud etc, dus bedankt nog mam.). Ik liep het stadje in en zocht naar mijn hostel: in Mexico -en heb begrepen ook in de US bijv. - werken de meeste plaatsen met het systeem van calles (straten) en avenidas (lanen), dus je hebt bijvoorbeeld laan 1 met daaraan calles 1, 2, 3 en dan de volgende laan loopt daaraan parallel, allemaal netjes verdeeld. Super handig voor iemand die vaak de weg kwijtraakt, ahum!! Serieus waarom hebben wij dat niet in Europa! Zoveel beter! Zo kun je gewoon makkelijk tellen en lopen in de richting waar je heen moet. Ik kwam aan bij mijn hostel en na een douche wilde ik even een powernap doen, maar was ik zo moe dat ik de hele nacht door sliep. 

De volgende dag ging ik naar Tulum, een strand met Maya ruïnes dichtbij Playa del Carmen, dat water daar was zo ontzettend turkoois blauw en met wit poederzand, prachtig.. Je neemt dan de colectivo (een busje dat op de begin plaats wacht tot het vol zit, en daarna kun je uitstappen waar je wil). Ik was alleen op het strand en ging alleen ergens lunchen en dat voelde in het begin best wel awkward, maar ik vind het nu heerlijk! Je kan gewoon overal gaan waar je wil, ik heb lekker voor 15 pesos (nog geen 70 cent) quesadillas gegeten bij zo´n straattentje. Het leuke is dat ik ook overal in het Spaans word aangesproken, mensen denken vaak dat ik uit Mexico of ergens uit Zuid-Amerika kom. Dan leg ik uit dat ik Holandesa ben en ze iets langzamer moeten praten, en dan zijn ze zo verbaasd! Ook andere toeristen denken dat sneller, heb al een paar keer een Nederlander verrast met ´Ook goeiemorgen!´ Het heeft wel zijn voordelen, in al de taquerias (mini - restaurant zou ik het niet willen noemen - eenvoudige ruimte waar je o.a. tacos kan eten) raak ik aan de praat met de Mexicanen en op straat word je ook hartelijk begroet (en ik heb het idee dat ik misschien wat minder word opgelicht dan de gemiddelde Amerikaan haha). Ik vind de mensen heel aardig en heel open, en ze groeten dus altijd en lachen daar dan bij! Wat me erg meevalt so far, is hoe ´macho´ de mannen zouden zijn, het is meer een facade. Ze zeggen Hola Guapa en zijn vooral nieuwsgierig, maar daar blijft het bij, de mensen zijn niet opdringerig en heel respectvol! Ook in Playa del Carmen en waar ik nu ben, Valladolid, kan ik prima s'avonds alleen over straat. Zolang je in het centrum blijft en in de toeristische gedeeltes, ik heb me echt nog helemaal niet onveilig gevoeld. Ik denk dat het wel anders is in de grote steden zoals Mexico Stad, maar dat zie ik tegen die tijd hoe dat is. Het eten is echt super lekker, precies zoals je kent van Mexicaans - Burritos, quesadillas, tacos, enchiladas, etc. Hoewel ik me afvraag of de Mexicanen dat nou echt elke dag zelf eten, zie ik ze zeker wel naar die tacerias gaan.  

De eerste paar dagen waren vooral strand en ik heb ook mijn duikbrevet Padi Open Water Diver gehaald! Heel erg leuk! Zo fijn dat duiken, je voelt je echt vrij in het water. Helaas was de haven gesloten vanwege onrustig weer, en gingen we dus duiken in cenotes. Maar die zijn ook echt super mooi, dat zijn grotten of poelen, ingezakt, en gevuld met water. Onder de grond zijn ze met elkaar verbonden met een gangenstelsel, er zijn er honderden in Yucatán. Zo indrukwekkend, met de mangrove boven je, en het zonlicht dat door het water naar beneden straalt, en je kan zover voor je uit kijken, en je hoort alleen je ademhaling.. Zen..! 

Het hostel was heel gezellig, met van die typische hangmatten in de tuin met een bar, en thema avonden, dus ik heb met een paar dagen verlengd. Ik heb best wat leuke mensen ontmoet, er zijn vooral Europese backpackers, Amerikanen die voor een short holiday komen, en dan zijn er nog vele backpackers uit Zuid-Amerika. Ik ben de eerste week veel opgetrokken met drie Amerikanen uit Seattle; Jessy, Carl en Rachane. Amerikanen hebben echt zelfspot! Ik heb zo gelachen om die mensen!! En natuurlijk kwam Trump ook vaak voorbij, iedereen heeft vast wel die geniale video van Lubach gezien, ze kwamen niet meer bij toen ze het zagen! Ik probeer verder maar vooral te genieten hier van de omgeving en mijn reis en niet zoveel bezig te zijn met Trump, deprimerend gewoon.

Maandag was de laatste dag van Jessy, Carl en Rachane en zijn we naar Isla de Cozumel gegaan, een eiland dichtbij Playa. We hebben daar twee scooters gehuurd (sorry mam en pap! :D) En zijn het eiland over gaan rijden, aan de andere kant van het eiland had je namelijk helemaal geen hotels. Ik zat achterop en dat was best eng, maar heb later zelf ook gereden. Jessy deed alsof ie niet kon rijden, maar de guy is semi-professional motor cyclist. Gelukkig, want toen ik reed ging ik steeds harder, tot 80km en toen moesten we opeens remmen en reden we bijna de ditch in, maar gelukkig had hij het stuur en hielp me weer de weg op en zei toen ´Yeah might have taught you first how to break before we went up to that speed!´ het was zo heerlijk! Het waren trouwens van die wegen die ik me voorstel in Australië, van die lange eindeloze wegen, met wat vegetatie aan de zijden, een heerlijk blauwe zee aan je linkerkant, strakblauwe lucht en verder bijna niemand op de weg. Daarna sloten we af met wat snorkelen en een bucket met cervezas. Toen we terugreden, werden we opeens aangehouden door de policia. We reden blijkbaar aan de verkeerde kant, en Jessy had zijn helm niet op. Dat zou een boete van 700 pesos betekenen (ongeveer 35 euro) en Jessy zou dan zijn rijbewijs de volgende dag moeten ophalen. Dus Jessy zei, Oh I´m so sorry, it is totally my fault, but we got a plane to catch tomorrow to the US.. So is it possible to pay the bill now? Terwijl hij een aantal flappen uit zijn portemonee trekt.. De agent wendt zich tot mij en vraag in het Spaans of het waar is dat ze een vlucht moeten halen, dus ik zeg ja, zij wel, en ik blijf hier. De agent overlegt met zijn collega, en knikt dan dat we nu kunnen betalen. Jessy drukt een stapel biljetten (uiteindelijk maar 160 totaal) in zijn hand, de agent kijkt er niet eens naar, en zegt dat we door mogen rijden. Jessy zegt nog op het laatst ´Oh sir by the way, you got a beautiful island there!´en ik denk nog, wat een slijmbal zeg! Maar we kwamen ermee weg, that´s the way they roll here! Welcome to Mexico!

Gisteren ben ik aangekomen in Valladolid, een mooi oud koloniaal stadje met mooie pastelkleurige huisjes, en ben ik vandaag naar Chichen Itzá geweest. De oude Maya tempels en ruines, en onder andere 1 van de 7 wereldwonderen. De tempel verklaart de Maya kalender en de stand van de zon en maan, en nou ja, ik kan er nog wel een heel verhaal aan wijden, maar de fotos zullen voor zich spreken! Indrukwekkend! Ik blijf wellicht hier nog een paar dagen, want morgen begint het Feria de la Candelaria in Valladolid, wat wel 3 weken lang duurt! Dus ik ga eens kijken hoe die fiestas hier aan toegaan. 

Tot zover, wat een indrukken je op kan doen in een week tijd! Wauw! Het is wel een heel verhaal geworden, hoop dat je ervan hebt genoten ;) fotos zullen volgen of via Facebook! 

Besos xxxxxxxxxxx